Ef og hefði

Hvílík smáborgaramennska hjá Reykjavíkurborg að eyða milljónum í gjörning bara af því að það var kona frægs listamanns sem bað um það. Ef sama hugmynd hefði komið frá Jóni Jónssyni úr Breiðholti hefði verið hlegið að þessari klisjuhugmynd.

Dr. Gunni fékk ekki boðskort

Frelsi og ábyrgð einstaklinga

Þar sem ég er almennt hlynntur frelsi og ábyrgð einstaklinga fagna ég því að framkvæmdastjóri Samtaka verslunar og þjónustu skuli þora að tjá skoðanir sínar um útlendinga. Honum er frjálst að líta á útlendinga sem vandamál hvað þjófnaði varðar og að taka verði harðar á útlendingum sem koma hingað til að stela.

Eins og ég sagði er ég einnig fylgjandi einstaklingsbundinni ábyrgð. Þar af leiðandi reyni ég að freistast ekki til þess að segja t.d. að fátækir Íslendingar séu vandamál og að taka verði harðar á fátækum þjófum þótt hlutfallslega fleiri meðal fátækra stundi innbrot en meðal einstaklinga sem hafa hærri tekjur.

Þetta þýðir ekki að ég sé á móti því að spornað sé við innbrotum og þjófnaði eða vilji ekki að reynt sé að koma í veg fyrir slíkt. Ef til greina kemur að ríkið skerði frelsi fólks í baráttunni gegn slíku verður slík frelsisskerðing að taka jafnt til allra, enda flestir, jafnvel í hópum útlendinga og fátækra Íslendinga saklaust og gott fólk.

Dæmi (en þó ekki að öllu leyti sambærilegt, nema ef ríkið ræki leigubifreiðarnar): Í Bandaríkjunum eru hlutfallslega fleiri svartir en hvítir sem brjóta gegn leigubílstjórum. Þrátt fyrir það eru flestur svertingjar heiðarlegir og að mínu mati ekki réttmætt ef þeir fengju ekki lengur að taka leigubíla. Aðgerðir til að vernda leigubílstjóra ættu að taka jafnt til allra, hvítra sem svartra, t.d. með því að koma skotheldu gleri á milli bílstjóra og farþega. 

Verði reknir úr landi að lokinni afplánun