Hugsað lengra

Í Morgunblaðinu 30. október sl. er að finna grein eftir Kristján G Arngrímsson sem ber titilinn „Hugsað stutt“ og ber greinin nafn með rentu að mínu mati.

Greinin er gagnrýni á málflutning þeirra sem greinarhöfundur kallar „hægripostula“ varðandi það hvort leyfa eigi fleiri aðilum en ríkinu að selja áfengi í verslunum. 

Í greininni teflir greinarhöfundur fram þeirri röksemd að afnám á einkasölu auki skattheimtu þar sem kostnaður heilbrigðiskerfisins aukist. „Hægripostularnir“ séu því að kalla eftir aukinni skattheimtu með því að vilja bjór í fleiri búðir en þær sem ríkið rekur.

Það er ein af forsendum greinarhöfundar að ríkið eigi að greiða allan þann aukna kostnað sem hann fullyrðir að „heilbrigðiskerfið“verði fyrir við afnám einkasölu ríkisins. Semsagt að þeir sem drekki ekki eigi að niðurgreiða skaðann sem drykkjumenn valda sjálfum sér. Samt sem áður segir greinarhöfundur sjálfur á öðrum stað í greininni: „Maður á sjálfur að sjá fótum sínum forráð, og geti maður það ekki á maður ekki við annan að sakast en sjálfan sig.“

Burtséð hvort ég sé hér að misskilja greinarhöfund eða ekki hlýtur það a.m.k. að vera umdeilanlegt hvort að maður geti alltaf átt tilkall til þess að nágrannarnir (skattgreiðendurnir) borgi fyrir heimskuleg athæfi manns. Það er vel hægt að framkalla þörf á rándýrum aðgerðum með hamsatólgsáti, reykingum eða klettastökki. En það hlýtur að mega a.m.k. að mega staldra við þá forsendu að viðkomandi eigi alltaf heimtingu úr vasa samborgara sinna sem e.t.v. kjósa að tefla ekki á tæpasta vað.

En gefum okkur að heilbrigðiskerfið eigi alltaf að þenjast úr á kostnað skattborgaranna um leið og einhverjir þeirra taka upp líferni sem skaðar líkama þeirra. Stöndum við þá uppi með að hverskyns frelsisskerðing sé rétt sem leiðir til minni útgjalda fyrir heilbrigðiskerfið?

Ef í dag væru lög um að ríkið skammtaði hollum mat ofan í borgarana með eða án vilja þeirra, mætti þá ekki gefa matarræði frjálst vegna fyrirsjáanlegra stóraukinna útgjalda heilbrigðiskerfisins?

Athugasemdir

[Geir Ágústsson, 5.11.2007 kl. 20:10]

Seinasta spurningin hittir naglann á höfuðið.

Feitmeti, afreksíþróttir, klettaklifur og allt þetta er allt galopið á lögbann í nafni "kostnaðar heilbrigðiskerfisins", þótt vindar pólitískrar rétthugsunar blási vissulega misfast á hvern bann-kandídat.