Óhollusta sem ber að banna?

Þessi frétt sýnir svo ekki verður um villst að skoðanir fólks á því hvernig það nálgast hamingjuna eru ólíkar. Sumir telja það jafnvel ákjósanlegt að hlaupa fyrir villt naut á meðan aðrir sleppa því vegna þess að þeir vilja ekki stofna heilsu sinni í hættu.

Það er umhugsunarvert hvers vegna ákvörðun um að fara inn á nautahlaupsgötu ætti að vera á ábyrgð einstaklingsins en ákvörðun um að fara inn stað það sem reykt er ætti að vera í höndum annarra en viðkomandi.

Og ef svarið er að annað fólk hafi rétt á því að vera inni á einkaeignum í reykleysi, hefur þá ekki fólk enn ríkari rétt á að vera á opinberum götum í nautaleysi? 

Eða gildir rétttrúnaðurinn bara um skaðsemi vindlinga?

Sjö slösuðust í nautahlaupi í morgun

Athugasemdir

[Geir Ágústsson, 11.7.2007 kl. 19:12]

Svarið við spurningu þinni er: Nei.

Rétttrúnaðurinn gildir líka um kyn fólks sem einkafyrirtæki ráða í þægilegar skrifstofustöður, feitan mat, ákveðið tal t.d. um blökkumenn og vindlinga, olíunotkun, ruslaflokkun, ákveðnar sameiningar ákveðinna fyrirtækja, verðlag ákveðinna fyrirtækja, rekstur á mennta- og heilbrigðisfyrirtækjum sem ríkið hefur ekki lagt blessun sína yfir (og veitt fjármagn úr vösum skattgreiðenda), starfsemi ákveðinnar tegundar fólksflutninga, osfrv.

Rétttrúnaðurinn gildir ansi víða hreinlega!