Tvennt mér óskiljanlegt um hvalveiðar

Það er tvennt varðandi hvalveiðar sem ég fæ seint skilið.

Annars vegar var það þegar Paul Watson sökkti hvalveiðiskipum árið 1986 að mig minnir. Mér finnst eins og ég hafi alltaf heyrt talað um að hann hefði verið sendur úr landi í kjölfarið. Af hverju var hann ekki ákærður fyrir eignaspjöll? Vinsamlegast segið mér þessa sögu ef þið kunnið.

Hins vegar eru það rök sem stundum heyrast um að það verði að vera til markaður fyrir hvalkjöt til þess að ástæða sé til að leyfa hvalveiðar. Hvað ef fólk hætti alveg að kaupa mysu, yrði mysa þá bönnuð með lögum í kjölfarið?

Watson segist áfram vera í viðbragðsstöðu

Snyrtivörur karla

Pant vera fordómafullur, gamaldags og af eldri kynslóðinni varðandi snyrtivörur karla. Þó svo Beckham hafi spilað með Manchester United þá er hann því miður ekki alvöru karlmaður. Það er af því að hann hagar sér eins og kona. Og síðan nenni ég ekki að hlusta á eitthvað nöldur yfir þessari færslu.

Karlmenn eyða meira í snyrtivörur en áður

Gott?

Eins og fréttin er sett upp lítur út eins og einhver sem þekki son hennar hafi verið að skoða þessa rússnesku barnaklámssíðu.

Foreldrar fullir viðbjóðs

Furðulegt!

Skrýtið með internetið. Flestir tónlistarmenn geta notað það án vandræða en tónlist Bítlanna verður fáránleg á iTunes.

Tónlist Lennons verður fáanleg á iTunes

Besta aðstoðin fyrir íbúa Norður Kóreu...

Væri að leiðtoga þess væri steypt af stóli.

Stjórnvöld þar bera ábyrgð á einum mestu mannréttindabrotum sem þekkjast í heiminum og þá er ég ekki að tala um einhver skálduð „mannréttindi“ eins og ókeypis hitt og þetta, heldir alvöru mannréttindi eins og réttinn til lífs, að vera ekki pyntaður, hnepptur í þrældóm o.s.frv.

Þá bera stjórnvöld ábyrgð á hungri sem geysar á landsmenn þegar sveiflur verða uppskeru. Ástæðan er sá sósíalismi sem iðkaður er af einræðisherra landsins, en eins og reynslan hefur sýnt er ekki hægt að skipuleggja svo flókna hluti eins og samfélag manna ofanfrá með sama árangri og ef hver ræður yfir sér.

Í dag hefur Norður Kórea hernaðaruppbyggingu í forgangi og er leiðtoga þess slétt sama hversu mörg mannslíf það kosti að byggja upp hernaðarveldi sitt.

Ég veit ekki hvað það myndi kosta mörg mannslíf að ráðast inn í landið og skipta um leiðtoga. Ég veit heldur ekki hversu mörg mannslíf það myndi spara.

Ban lofar að aðstoða Norður-Kóreu

Dæmigert...

...að þessar fréttir skuli berast EFTIR að ég fékk bumbu

Kúluvömbin óholl hjartanu

Ástarandinn gengur laus!

Fréttir herma að hinn dularfulli ástarandi sé búinn að komast yfir nokkra Bolvíkinga. Hingað til hefur hann látið sér nægja að stara á fólk.

Ástarandinn kominn yfir Bolvíkinga

Stinnir karlbloggarar

Var að kíkja á bloggin með þessari frétt um þennan stinningaraukandi smokk.

Merkilegt hvað margir karlar hafa af þessu tilefni séð sig knúna til að lýsa því yfir í fjölmiðlum (bloggi) að stinning getnaðarlims þeirra sé með besta móti.

Alveg eins og þeir haldi að framleiðsla smokksins hafi verið beint að þeirra vandamáli .

Miklar vonir bundnar við nýjan smokk

Einmanaleiki?

Ég las í blaði í dag að þeir sem væru í sambandi finndu oft síður fyrir einmanaleika.

Hvað eru þessi pör eiginlega að gera á netinu?

Var árásin réttmæt?

Japan hóf stríðið gegn bandaríkjunum með Pearl Harbour árásunum.

Í síðari heimstyrjöldinni voru það Þjóðverjar og Japanir sem voru „vondu kallarnir“ og þurfti að sigra.

Síðan tóku við bardagar sem kostuðu gríðarlega mörg mannslíf, m.a. á eyjum eins og Iwo Jima og Okinawa.

Bandaríkjamenn höfðu að lokum tögl og haldir en Japanir neituðu ávallt að gefast upp skilyrðislaust.

Sú afstaða Japana kostaði mannslíf. Bandaríkjamenn urðu að ákveða hvort þeir réðust inn í Japan, sem hefði kostað bæði þá og Japani ótalmörg mannslíf, einkum í ljósi þess að Japanir beittu sjálfsmorðsárásum og höfðu sýnt það að þeir börðust til síðasta manns. Jafnhliða þessum kosti var að leyfa Sovétmönnum að ráðast inn í Japan en sá kostur hefði fráleitt sparað nein mannslíf.

Hinn kosturinn var að neyða þá til uppgjafar með kjarnorkuárás. Þessi kostur hafði í för með sér mikið mannfall en færð hafa verið rök fyrir því að mannfallið hefði verið mun meira ef barist hefði verið til þrautar.

Til eru menn sem halda því fram að kjarnorkuárásirnar á Japan hafi verið sú leið sem leiddi til missis fæstra mannslífa og sé þar með réttmæt. Ekki veit ég neitt um mögulega tölu látinna og læt mér fróðari mönnum að spá fyrir um það.

Ef við gefum okkur að ekki hafi verið í stöðunni annað en skilyrðislaus uppgjöf Japana, líkt og skilyrðislaus uppgjöf Þjóðverja, og að kjarnorkuárásirnar hafi leitt til þess að færri létu lífið en í bardögum sem unglingsdrengir þjóðanna ellegar hefðu þurft að heyja tilneyddir, getur þá verið að kjarnorkuárásirnar hafi verið réttmætar?

Ég held að ef hernaðarlega mögulegt hefði verið að gera einhverskonar sýningasprengingu og hóta því að beita henni á Japan ef þeir gæfust ekki upp innan ákveðins frests, þá hlýtur sá kostur a.m.k. að hafa verið réttari en að fara beint í sprengjurnar ef mælikvarðinn á réttmæti ákvarðanna í stríði er að spara mannslíf. Hér er þó athyglisvert að minnast þess að Japanir ákváðu að gefast ekki upp eftir fyrri sprengjuna Hirosima sem var þann 6. ágúst 1945 og ekki heldur eftir sprengjuna 9. ágúst. á Nagasagi. Uppgjöfi Japana kom ekki fyrr en 2. september. Það bendir því ekkert til þess að aðvörun hefði haft nokkur áhrif á Japansstjórn. 

Kjarnorkuárásarinnar á Nagasaki minnst