Guðjón Þórðarson

Guðjón sagði í Kastljósinu að ákvörðun sín um að leyfa Keflavík ekki að jafna hefði byggst á viðbrögðum leikmanna Keflavíkur eftir markið. 

Guðjón, ef þú rænir mann (viljandi eða óvart), þarftu þá ekki að skila þýfinu ef hann bregst ókvæða við?

Yfirlýsing frá ÍA

Athugasemdir

[Gísli Sigurðsson, 5.7.2007 kl. 21:52]

Góður punktur Oddgeir.

[Haukur Nikulásson, 5.7.2007 kl. 21:59]

Hefði viljað segja þennan sjálfur!

[Vilhjálmur Andri Kjartansson (IP-tala skráð) 5.7.2007 kl. 22:06]

Þetta er ömurleg samlíking hjá þér, þjófnaður er og verður alltaf gerður af ásetningi. Þetta mark var óvart og menn eiga ekki að bregðast svona illa við. Mér finnst ömurlegt að menn séu að reyan að afsakla hegðun keflvíkinga.

[Hafsteinn Viðar Ásgeirsson, 5.7.2007 kl. 22:25]

Það er ekkert hægt að afsaka hegðun Keflvíkinga, þó einhverjir eigi eftir að reyna það, enda er allur þessi farsi meira og minna til á filmum og upptökum og ekki gott að komast undan þeim.

[Magnús Þór Jónsson, 6.7.2007 kl. 00:30]

Flottur Oddgeir.

[Arnór Bjarnason, 6.7.2007 kl. 01:44]

Nennir einhver að segja mér hvað Keflvíkingar gerðu svona slæmt fyrir utan tæklingun hjá hinum óþroskaða Einari Orra. Það gerðis ekkert inná búningsklefanum.

[Oddgeir Einarsson, 6.7.2007 kl. 10:00]

Rétt hjá Vilhjálmi að þjófnaður er af ásetningi en það skiptir engu máli í þessu samhengi. Ef menn gera kröfur um fullkomnar samlíkingar þá má alveg eins spyrja: Ef A tekur hlut í eigu B (viljandi eða óvart) og B bregst ókvæða við, þarf A þá ekki að skila honum hlutnum aftur?

[Oddgeir Einarsson, 8.7.2007 kl. 11:26]

Gaman að sjá að þessi þráður hefur snúist upp í samlíkingafræði.

Það að taka eigur einhvers og að skora mark eins og Bjarna er óheiðarlegt, a.m.k. ef ekki er bætt fyrir eftir á með því að skila hlut til þolanda eða leyfa honum að skora mark. Skiptir engu þótt háttsemin sé ólögmæt í öðru tilvikunu. Hún er alltaf óheiðarleg. Samlíking gengur einmitt út á það að taka tvö tilvik sem eru ólík að sumu leyti en lík að öðru leyti. Mér finnst sama siðferðislega skylda til þess að leyfa andstæðingi að skora mark í þessu tilviki eins og að skila aftur eigum einhvers, burtséð frá hvað sé skylt að lögum.